Άγιος Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης (23 Φεβρουαρίου)
Η Εκκλησία μας στις 23 Φεβρουαρίου τιμά την μνήμη του Αγίου Πολυκάρπου, επισκόπου Σμύρνης. Ο Άγιος γεννήθηκε περί το 80 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς, τον Παγκράτιο και τη Θεοδώρα, οι οποίοι είχαν φυλακιστεί με εντολή του διοικητή της Εφέσου Μαρκίωνος, γιατί δεν θέλησαν να αρνηθούν το Χριστό.
Ο Πολύκαρπος γεννήθηκε μέσα στη φυλακή και συγκεκριμένα μια μέρα πριν το μαρτύριο των γονέων του. Ο Θεός δεν τον εγκατέλειψε και τον μεγάλωσε μια πλούσια γυναίκα, η οποία δεν είχε παιδιά.
Ο Άγιος, όταν ήταν περίπου 20 ετών, είχε την ευλογία μαζί με τον Άγιο Ιγνάτιο το Θεοφόρο να γίνει μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Ακολουθούσε παντού τον Ευαγγελιστή στις περιοδείες του στη Μικρά Ασία. Όταν ο Ευαγγελιστής εξορίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό στο νησί της Πάτμου, ο Άγιος κατέφυγε κοντά στον επίσκοπο Σμύρνης Βουκόλο (εορτάζει στις 6 Φεβρουαρίου).
Ο Άγιος Βουκόλος, εκτιμώντας τις αρετές του, τον χειροτόνησε ιερέα. Μετά την κοίμηση του Αγίου Βουκόλου, χειροτονήθηκε από τους Αποστόλους ο Άγιος Πολύκαρπος νέος επίσκοπος Σμύρνης.
Λίγα χρόνια αργότερα (107 μ.Χ.), ο Άγιος Πολύκαρπος παρακολούθησε με πόνο ψυχής, αλλά και με θερμή προσευχή, στη Ρώμη, το μαρτύριο του πολυαγαπημένου του εν Χριστώ αδελφού, του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου. Η αδελφική αγάπη και σεβασμός του προς τον Θεοφόρο Πατέρα μαρτυρείται από την επιστολή που έγραψε προς τους Φιλιππησίους. Σ’ αυτή την επιστολή τους συγχαίρει για την φιλοξενία, την οποία παρείχαν στον Άγιο Ιγνάτιο, όταν αυτός διήλθε από την πόλη των Φιλίππων.
Η πιο μεγάλη του αρετή υπήρξε η αφοσίωση του στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, στηρίζοντας τους πιστούς στην πίστη του αληθινού Θεού. Εργάζονταν ακούραστα, ελκύοντας με την αρετή του πολλούς ειδωλολάτρες στην πίστη του Χριστού. Ήταν πολέμιος των αιρετικών και των Ιουδαίων που νόθευαν το Ευαγγέλιο με τις πλάνες και τις αιρέσεις τους.
Γι’ αυτό οι αιρετικοί και κυρίως οι Ιουδαίοι ξεσήκωσαν τον όχλο της περιοχής της Σμύρνης με διάφορες συκοφαντίες εναντίον των χριστιανών και κυρίως κατά του Αγίου. Πολύ σύντομα έπεισαν και τον τοπικό άρχοντα που στράφηκε αμέσως κατά του Αγίου Πολυκάρπου και έδωσε διαταγή να τον συλλάβουν.
Τελικά ο Άγιος συνελήφθη το 167 μ.Χ. και οδηγήθηκε ενώπιον του τοπικού διοικητή. Εκεί κάποιος αστυνόμος με το όνομα Ηρώδης και ο πατέρας του Νικήτας προσπάθησαν να τον πείσουν να αρνηθεί τον Χριστό. Ο γηραιός επίσκοπος με θάρρος τους απάντησε ότι υπηρετεί τον Χριστό από νεαρή ηλικία και είναι αδύνατο τώρα, μετά από τόσα χρόνια, να Τον αρνηθεί.
Ο διοικητής γεμάτος θυμός έδωσε διαταγή να ανάψουν μια μεγάλη φωτιά, για να καεί ζωντανός ο Άγιος. Τότε συνέβη ένα θαυμαστό γεγονός. Οι φλόγες σχημάτισαν ένα είδος καμάρας γύρω από το σώμα του επισκόπου και τον προστάτευαν. Στο τέλος, ο διοικητής βλέποντας ότι η φωτιά δεν τον έβλαπτε καθόλου διέταξε ένα στρατιώτη να αποκεφαλίσει τον Άγιο.
Τότε ένα δεύτερο θαυμαστό γεγονός έγινε, από το κορμί του επισκόπου έτρεξε τόσο αίμα, ώστε έσβησε τη φωτιά. Με αυτό το μαρτύριο έλαβε το στέφανο της αιώνιας ζωής.
Οι Ιουδαίοι όμως δεν ήθελαν να πάρουν οι Χριστιανοί το λείψανο του Αγίου και συμβούλευσαν το διοικητή να κάψει το σώμα του επισκόπου. Ο διοικητής συμφώνησε και έδωσε διαταγή να καεί το σώμα του Αγίου. Παρόλα αυτά, με τη θεία Χάρη, παρέμειναν σώα αρκετά οστά, τα οποία περισυνέλεξαν με ευλάβεια οι Χριστιανοί της περιοχής.
Ένα από αυτά τα σωζόμενα λείψανα, είναι το χέρι του Αγίου που φυλάσσεται στην Ιερή Μονή Αμπελακιωτίσσης (Κοζίτσης) Ναυπακτίας. Η Αγία χείρα φυλάσσεται μέσα σε αργυρή λάρνακα και αποτελεί μεγάλη ευλογία για την μονή. Ας έχουμε την ευχή του και ας παραμένουμε πιστοί στο θέλημα του Τριαδικού Θεού, όπως παρέμεινε και ο Άγιος Πολύκαρπος.
Συγγραφή: Αναστάσιος Νικολάου, φιλόλογος.
Επιμέλεια: Ρένος Κωνσταντίνου, θεολόγος.
ΠΗΓΗ: www.imconstantias.org.cy/1396.html
Category:
0 σχόλια